Obecnie każda z nas ma wiele piżam i koszul nocnych. Jedne przeznaczone są na co dzień, inne na specjalne okazje. Różnią się fasonem, kolorystyką i zastosowanymi uszlachetnieniami. Nie zawsze jednak tak było. Niegdyś ludzie nie przykładali tak ogromnej wagi do mody sypialnej, ponieważ wzrost zainteresowania tym elementem garderoby nastąpił dopiero w okolicach XIX/XX wieku. W czym więc spali nasi przodkowie? Moda sypialniana. Dowiesz się o niej z mojego artykułu.
Prehistoria rządzi się swoimi prawami, ponieważ w okresie tym ludność miała ograniczone możliwości. Okazuje się jednak, że już wtedy tworzono nieskomplikowane stroje z wykorzystaniem skór zwierząt, które później zastąpiono tkanymi materiałami. Niestety nie istnieją żadne dowody na to, iż nasi przodkowie wykonane przez siebie ubrania wykorzystywali także podczas snu. Istnieje natomiast duże prawdopodobieństwo, iż nawet w okresie paleolitu i rozwoju tkactwa, ludność spała nago.
Ludność starożytna jako pierwsza zauważyła potrzebę posiadania osobnej odzieży na noc. Do snu zakładano więc tuniki. Nie różniły się one jednak od tunik przeznaczonych na dzień, ponieważ ich krój i fason do złudzenia przypominał ubrania dzienne. Niemniej jednak można powiedzieć, iż to właśnie w tej epoce nastąpił przełom, bowiem pojawił się wyraźny podział na tuniki dzienne i nocne. Co ciekawe, w okresie tym pojawiła się także pierwsza bielizna osobista. Choć Rzymianie i Grecy nie zakładali niczego pod tuniki z uwagi na ciepły klimat, to jednak panie chętnie korzystały z dobrodziejstwa biustonoszy, które wówczas tworzone były w formie opasek z materiału.
W średniowieczu zaczęto coraz śmielej wykorzystywać odzież do snu. Pojawiły się pierwsze specjalne koszule nocne, które zwykle były takie same zarówno dla mężczyzn, jak i dla kobiet. Do tworzenia tego typu odzieży wykorzystywano len, aczkolwiek biedniejsi ludzie zaopatrywali się w koszule wykonane z konopii. Osoby najbiedniejsze nadal jednak spały nago, ponieważ zgromadzone fundusze wolały przeznaczyć na ubrania do chodzenia na co dzień.
Zwyczaj wykorzystywania koszul nocnych do snu upowszechnił się w czasach nowożytnych. Nie ma w tym jednak nic dziwnego, ponieważ w okresie tym zaczęto produkować bawełnę i wykorzystywać ją na szeroką skalę. Wówczas powstały nawet pierwsze koszule nocne dla małżeństw, które posiadały specjalne otwory umożliwiające współżycie, bez konieczności dotykania i oglądania nagiego ciała. Jest to dość dziwne zjawisko, ponieważ w czasach nowożytnych seks przestał być postrzegany jako największe zło przez coraz większą część społeczeństw. Bardziej pobożni ludzie z pewnością jednak doceniali możliwość współżycia zgodnie z nauką kościoła. W epoce tej zaczęto przykładać większą uwagę do detali. Koszule nocne zyskały pierwsze uszlachetnienia w postaci subtelnych haftów lub koronkowych zdobień. Pod koniec XVI wieku pojawiły się pierwsze szlafroki, które tworzono z płótna indyjskiego.
Piżamy pojawiły się jeszcze w czasach nowożytnych, ale dopiero od XIX wieku odzież ta na dobre zagościła w sypialni. Nie zapomniano także o koszulach nocnych. Przestano jednak traktować je, jako nieistotną część garderoby. Coraz częściej stosowano w przypadku koszul różnorodne zdobienia. Oprócz tradycyjnych haftów i koronek pojawiły się także uszlachetnienia w postaci wstążek, koralików i eleganckich kołnierzyków. Do produkcji odzieży sypialnej zaczęto wykorzystywać coraz ciekawsze materiały i tkaniny. Piżamy i koszule można było wybierać spośród różnorodnych propozycji, które różniły się od siebie fasonem, kolorem i rodzajem zastosowanych uszlachetnień. Od XX wieku można było zacząć kupować także koszule nieco krótsze niż standardowe propozycje. Moda sypialna rozkwitła więc na dobre. Dzięki temu po dziś dzień możemy wybierać nietuzinkowe propozycje, które nie tylko spełniają swoją podstawową funkcję, ale są także ciekawe wizualnie i pozwalają zachwycić partnera w sypialni.
Przeczytaj więcej artykułów!
